Ankara'da baba evindeyim. Annemin yardımcısı İamze memleketine gitti. Dün trene atladım geldim .
Eve dönmek ne güzel. Huzurla uyumuşum. Annem Zeytinyağlı dolmaları yapmış yine. Pencereden sonbahar çökmüş arka bahçeyi seyrettim uzun uzun.
Sabah beni annem uyandırdı. Bu evde öyle kafana göre uyunmaz. Her şeyin saati bellidir. Olsun. Bu evde küçük kız olmak güzel.
Öğleden sonra yürüyüşe çıktım. 7. Cadde'de yürüdüm. Giyim mağazalarının çoğu kapanmış. Daha çok kafe ağırlıklı olmuş cadde.
Artık gençliğimin Bahçelisi değil. Geceleri bahçe duvarında oturduğumuz mahallemiz değil.
Annemle çay demledik şimdi. Bu satırları telefonumla yazıyorum. Annem dizi izliyor. Ben de bir yandan yazıyor bir yandan çay içiyorum. Böyle işte.
5 yorum:
Mis gibi huzur kokusu...
Hoşgeldin.😊
Hoşgeldiniz :) Anne evi bir başka huzur, bir başka mutluluk...
Evet Bahçeli çok değişti hatta nerdeyse bozulma yolunda devam ediyor ama yine de gözler eskilerden iz arıyor, anılar canlanıyor :)
Biz de haftasonu Ankaradaydık üniversite yıllarında aynı evi
paylaştığımız arkadaşlarımla. Bahçeli 2. caddede bir evde
kaldık. 7.cadde bizim için efsaneydi. hey gidi yıllar. bu gezimizde
iyice üzüldük. heryer dağ tağ gökdelen olmuş.
anne evi yemeği keki sıcaklığı gibi yok ama de miiii :)
Yorum Gönder