Yıl Biterken.

             2017 nin sonlarındayız. Öyle böyle geçti gitti tüm geçen yıllar gibi. Bazı yıllar çok zor, bazı yıllar daha güzel. Biliyoruz ki hiç bir şey sonsuz değil. Acılar sonsuz değil, mutluluklar sonsuz değil, ağlamak sonsuz değil, gülmek sonsuz değil, çaresizlik sonsuz değil...

             Her yeni yıla umutla başlarım.  Bu umut beni coşturur. Yarın çocuklarımı çağırdım. Birlikte karşılayacağız yen yılı.

             Diliyorum ki ülkem, çocuklarım, kendim ve tüm dostlarım için huzurlu güvenli mutlu bir yıl olur.

             İyi seneler...

           

Yağmur Yağıyordu...

                Spor salonundan çıkmıştım yorgun. Yağmur yağıyor baktım İstanbul'a. Kapşonumu geçirdim başıma. Yürüdüm durağa doğru. Hafif hafif ıslanarak.  Bindim minübüse bir durak sonra indim. Yürüdüm yine evime doğru.  Yağmurun kokusunu içime çekerek.

                Carrefour'a uğradım. Kendime iki bira ve çikolata aldım. Eve geldim. Oğul gelmiş baktım. Bugün boş günüymüş. Bana bambu getirmiş. Sevindim. Konuştuk öyle. İyilermiş. Her şey yolundaymış. Yılbaşında Küçükkuyu'ya gideceklermiş. Bize Kızgül gelir belki. Eski yılı uğurlarız birlikte. Yeni yılı karşılarız..

                Hayat öyle devam eder gider...