30 Aralık 2014 Salı
Birecik'de Yeni Yılı Beklerken
Bu evde Kızgülü bırakıp gitmek ne zordu. Ev bana öyle yabancı, öyle ürkütücü geliyordu ki.
Ama şimdi evde güller açmış sanki. Her yere Kızgül'ün yaşamı sinmiş çünķü.
O yabancılık tedirginlik uçup gitmiş.
Benim hala minicik olduğunu düşündüğüm kızım her tarafı öyle güzel düzenlemiş ve bana öyle güzel yemekler pişirmiş ki. Hatta biraz abartmış. Hiç oturmuyor yoruyor kendini.
Evde hiç böyle değildi halbuki. Birden bire büyüyüvermiş. Artık onu merak etmemeyi başarabilirim sanırım.
Yarın minik bir sofra kuracağız. Kırmızı şarabımız da var.
Bu yılın benim için en önemli olayı kızımın Suruç'a atanması oldu.
2014 den şikayetçi değilim. Kötü bir anım yok çok şükür.
2015 den kendim, ailem dostlarım ve ülkem için güzellikler bekliyorum.
Mutlu yıllar...
20 Aralık 2014 Cumartesi
Yeni Yıla Az Kala
Bu sene kokinalarımı almadım. Hatta minik çamımı bile çıkarmadım yerinden. Sakın her yanımı hüzün sardı zannetmeyin. Sadece burada değilim yılbaşında.
Yılbaşını Kızgül'le geçirmek üzere Birecik'gideceğim çünkü. Biletimi aldım, Cuma akşamı yolcuyum. Haftaya cumartesi öğle yemeğini birlikte yiyeceğiz inşallah.
Telefonda şimdiden " sana ne yemek yapayım anne" diye soruyor. Ben de portakallı ördek, ahtapot salatası falan olabilir diyorum:))
Bir yılın sayfasını kapatıp yeni yılın sayfasını açmaya çok az kaldı. Bu yıl gerçekleşmeyen isteklerimizi bir tarafa bırakıp yeni günlere umutla başlama zamanı.
Ülkemiz için kendimiz için umutlarımızı hep taze tutalım.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)