8. Gün. Ev İşi Ve Keyif.

                      Cumartesi günleri güzel şeyler olur ya hep. Bugün pek olmadı.

                      Sabah kahvaltımı yaptım, gazetemi okudum, çayımı içtim. Her zaman ki gibi. Şükürler olsun. Ya midem kötü olsaydı, kahvaltımı yapamasaydım. Veya evde çay bitmiş olsaydı çayımı içemeseydim. Di mi ama.

                       Akşamdan ıslattığım kuru fasulyeyi pişirdim bir güzel. Yanına şehriyeli pilav. Bugünü kurtardık. Hatta yarını. Kuru fasulye bereketlidir.

                       Sonra temizliğe giriştim. Bu arada oğul uğradı. Kahve molası verdik. Süpürdüm, sildim, toz aldım. Küçük odanın camı yağmurda açık kalmış ve perdesi benek benek olmuştu. Çektim çıkardım onları. Attım makineye. Onlar yıkanırken mutfak ve yatak odalarının camlarını sildim. Salonu yarın sileceğim. Kıskandınız değil mi ne çok iş yaptım diye:))

                      O kadar koşturdum adım sayara baktım ki ata ata 2710 adım atmışım. Haksızlık bu. Ev işi nankör derler ya. Doğru valla.

                      Hemen üstümü değişip attım kendimi Küçükyalı sokaklarına. Esnaf özlemiştir beni.

                      Balıkçılar dolmuş taşıyor. Hafta sonu ya herkes balık yiyecek ille. Balıkçının manavından üzüm ve incir aldım. Markete girdim. Kendime bir beyaz şarap aldım. Ivır zıvır bir şeyler daha aldım.

                      Ve eve geldim açtım şarabımı ve kitabımı.