Sabah kendi yatağımda uyanmak ne güzel.Aynı köşede çay içip gazete okumak, pencereden sokağa bakmak, gözlerimi evin içinde dolaştırıp planlar yapmak,Kızgüle sarılmak, günlük tekrarları yaşamak ne güzel...
Yukarıdaki ilk yaptığım puzzle.Uzun zamandır halının altında beklemekteydi Nazım Hikmet. Konca'yla çerçeveciye götürdük bugün. Şimdi başucumda. Onu çok seviyorum. Yağmurda çok ıslandık ama. Yanımızda biten şemsiyeciden şemsiye aldık. Koştura koştura eve geldik.
Çayımız sıcak. Yeni demlendi. Akşama kuru fasulye pilav var.
2 yorum:
Birkaç kısa cümleyle tüm yaşamı kapsayan mutluluğun tanımı. Allah sizi yuvanızdan ayırmasın.Okurken içim ısındı. Şimdi gidip kendime çay koyacağım.:)))
İnsan günlük yaşamından biraz uzaklaşınca bazı şeylerin değerini daha iyi anlıyor. Ferah günlerin çayları olsun inşallah.
Yorum Gönder