Pazarda alışveriş yaparken temiz giyimli bir teyze gördüm.Portakal tezgahının önündeydik. Elindeki poşette birkaç elma ,birkaç mandalina vardı.
"Şu poşete birkaç tane atar mısın?" dedi portakalcıya. O da "Tezgah benim değil teyze" dedi. Ben teyzeye portakal aldım. Kabul etmek istemedi. Israr ettim. Kabul ederse kendimi çok iyi hissedeceğimi söyledim. İsmimi sordu .Yaşımı sordu. Kulağına söyledim. Benim için dua edeceğini söyledi.
Pazar işim bitmişti. Tam pazardan çıkıyorduk. Aynı teyze beni durdurdu. "Kızım eczanede poşetlerim var buraya taşır mısın?Araba gelecek de". dedi. Beni tanımamıştı. Eczaneye girdim. Aman yarabbim. Bir yığın poşet vardı . Şaşırdım kaldım.
Kendisi mi almıştı; yoksa birilerinden mi almıştı o kadar şeyi. Taşıdım onca poşeti.
Kızsam mı, kızmasam mı bilemedim. Tuhaf hissettim işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder