Kokinamı hep kendim alırım kendime. Geçen aralık ayından kalanlar durmaktadır hala, kurumuş sararmış. Onları poşetleyip atarken taze kokinalarımı yerleştiririm vazoya yeni umutlarla.
Bir koşturmacayla geçer aralık ayı. Yılın son ayı ya... Akar gider büyük bir hızla.
"Bu yılbaşı ne yapacaksınız çocuklar?"derdi Emel annem. Sanki her yılbaşı birlikte değilmişiz gibi... Hafiften bozulurdum ama: "Bir programımız yok, sizde veya bizde oluruz."derdim. Nasıl mutlu olduğunu içi gülen gözlerinden anlardım.
Ben o son gün bankada geç vakitlere kadar çalıştığım için yılbaşı sofrasına çok katkım olmazdı. Güzelim kaymaklı ekmek kadayıfları, kalem gibi sarılmış dolmalar, ev mayonezleri mezeler hep onun ellerinden çıkardı.
Ben de bir şeyler yapardım tabi. O güzel lezzetlerin içinde benimkiler basit de olsa Asaf baba mutlaka över: "Emel bu nasıl yapılıyor sende öğren Mihriban'dan." derdi.
Çocuklar çok mutlu olurlardı. Eğer bizdeysek Babaanne ve Büyükbaba o gece bizde yatarlardı çünkü. Bol bol yaramazlık yaparlardı.
Ertesi sabah geç kalkar, "Haydi paşa kahvaltısınaaa!" diye masada toplanırdık. Konca ocak başına geçer, herkesin keyfine göre omlet yapardı.
Gazetelerimizi okur, kahvelerimizi içerdik. Sıra gelir Asaf babanın piyango biletleri kontrolüne. Uzun uzun bakardı listelere.
"Baba, bana ne alacaksın çıkarsa?" derdim. O da "Ne istersen.."derdi...
10 yorum:
Cok guzek kaleminize saglik
Filiz'ciğim teşekkürler.
Ben de çocukluğumun yılbaşlarını hatırladım. Televizyon anteni bir güzel ayarlanır, eğlence programları seyredilirdi. Kuruyemişler, meyveler sehpayı donatırdı.Herkes mutlu olurdu o akşam:)
E Mihribanım ne güzel bir yazıydı bu... Kardeşlerimin ikisi de gidince annemle babam yalnız kalmasın diye hiç kendi programımızı yapamadık senelerce. Çok güzeldi ama arada karıkoca kaçmak isterdik:) Şimdi düşünüyorum da iyiki öyleymiş.
Ama kocanın o kişiye özel omletleri bence yılbaşı ertesi için muazzam bir şey.
Sevgimle
Sade ve hüzünlü yazmışsınız. Yine çok güzel olmuş tabii...
Geriye hep anılar kalıyor değil mi?
Yeni yıl güzellikle gelsin hepimize :)
Kalbim sızladı birden mutlu yıllar canım
Bende eski bir bankacı olarak aynı durumları o kadar çok yaşadımki..Blog adı huzun ya.dedimki nasıl içeriği?? birde yazılanı okudum içim hüzünle doldu.geride kalanlar bazen hüzünlendirirya öyle bir durum şimdi..Şimdi yani 16 yıldır değişik bir sektördeyim ama bankacılık yılları ve sıkıntılar hiç unutulmadı,hep içimde..mutlu yıllar canım ..sevgi ile..
ne güzel yazıyorsunuz siz yaaaa
Ne de güzel yazmışsınız şimdi bende düşündümde canım anneciğim geçen yıl hayattaydı yıllarca bizde hep büyüklere ayak uyduranlardan olduk iyiki de yapmışız. şimdi kendi çocuklarımdanda beklentilerime bakınca onlara hak vermemek elde değil..Kokina her yılbaşında alşdığım bir çiçek oldu hatta geçen sene bana uğur getirdi. ne yazıkki bu sene almak kısmet olmadı.. Güzellikleri paylaşmak umuduyla sevgiyle kalın
Yorum Gönder