Hava "dışarı çıksam mı yoksa çıkmasam mı?" havasıydı tam. Dün de sıkı çalışmışım sporda. Bacaklarım tutulmuş. Hadi tembellik etmeyeyim, hem biraz yürürüm, dönüşte de yemeklik bir şeyler alırım dedim.
Çıktığımda henüz yağmur yağmıyordu. Ve her zaman ki gibi benim şemsiyem yoktu. Yağmur başladığın da bir milyoncunun önündeydim. Hemen ucuz şemsiyelerden bir tane aldım. Bunlardan da evde bir sürü var. Ben yine her yağmurda bir tane daha alıyorum.
Açtım şemsiyemi başladım yürümeye. Başımın üstünde tıp tıp seslerini dinleyerek ve huzur bularak yürüdüm yürüdüm. Botlarım biraz su aldı. Aldırmadım. Hava öyle yumuşacık ve ılıktı ki.
İçimde ki sıkıntıları kaldırımlara serpe serpe yürüdüm. Açılan boşluktan içime gülümsedim.
Şimdi evdeyim. Çayım elimde, akşam yemeklerim pişmiş. Huzurdayım yani.
Resim: Füsun Ürkün.
5 yorum:
Ne guzel keyifli bir yuruyus olmus yagmur esliginde..Ben de dun aksam ustu yuruyusumde az daha basliyordu yagmur ne yapsam acaba diye dusunurken, karar verdim yagmurda yagsa devam diye:) bir iki iri sekilde atistirdi ama sonra durdu..
Semsiye konusun da yalniz olmadigima sevindim:) sizin gibi bende her alis veriste yagmura yakalandigim zaman yeni bir semsiye aliyorum:)
Yaşam Esintileri- Üstüste yağışlı günlerden ben sıkılıyorum. Ara sıra olursa hoşuma gidiyor.
Ben daha çok güneşten yanayım.
yağmur ve yağmurda yürümek, benim için bir büyüdür.
ben şemsiye kullamam kolay kolay,
hep kapşonludur kışlıklarım.
çay keyfinizde aynı benim ki gibi..
sevgilerimle..
Düşünce bahçesi- Yağmur çok şiddetli değilse bende kapşonlu bir montla çıkmayı tercih ederim. Şemsiye biraz özgürlüğü engelliyor sanki.
Yağmurda yürürmeyi çok severim ben de :)
Sevgiler ...
Yorum Gönder