1 2 3 4 5 Bu kodu kullana

26 Kasım 2012 Pazartesi

Hep Aynı Günler.



       Günler öyle geçiyor, birbirinden farksız.

       Önümdeki çok tanıdık günü satır satır biliyorum.

       Tembel sabahlar...

       Seviyorum ama sabah tembelliğini. Emekliliğin bana armağanı.

       Sonra yapılacaklar sıraya giriyor. Bunlar müşterek hayatımız için yapılması zorunlu şeyler: Yemek, temizlik, alışveriş...

      Sonra sıra kendime geliyor. Müzik dinleme, kitap okuma, belki bir arkadaşla buluşma, spor, sahilde yürüyüş...

      Bazen mutlu mu mutlu, umutlu, huzur dolu hissediyorum. Bazen bezgin, bıkkın, kızgın...

      Bazen dolu dolu bir yaşamı, bazen yalnızlığı özlüyorum.

      Böyle gidiyor işte.

6 yorum:

neslice tarifler dedi ki...

Aynen.. (emeklilik ve sahilde yürüyüş hariç)

pelinpembesi dedi ki...

hepimizin ki gibi...

parıldayan çiçek dedi ki...

Hareketli geçen tiyatro festivalinin ardından yarın da torun bakımı ben de hiçbirşey yapmadan tatil istiyorum.ancak torunu özledim.Sevgiyle kal.

Asuman Yelen dedi ki...

Hayatın tam da kendisi işte.

hüznün tadı dedi ki...

Biraz rutinden ayrılınca da nasıl özleriz bu durgun günleri değil mi? Babamın hastalığını ve hastahane günlerini düşünüyorum da.

Çılgın Mevdoş dedi ki...

HİÇÇÇ SORMA BENDE BAZEN BAKIYORUM MONOTON BİR SÜREÇ NE YAPMAK LAZIM ACABA .