Pırıl Pırıl Bir Pazar Sabahı...

              Bir kasım gününde böyle güneşli bir sabah içimi kıpır kıpır yaptı. Hem de evde ender yalnız olduğum sabahlardan biri.

              Sabah kalkar kalkmaz motor hızıyla ortalığı toplamaya başladım. Bir an önce düzenleyip keyfini çıkarmak için. Aksi halde ne kahvaltıdan bir şey anlarım ne içim huzur bulur.

               Konca motor gezisine gitti. Giderken de onu çıkarıp atmış, vazgeçmiş bunu çıkarıp atmış. Ama Kızgül'e kahvaltı hazırlamış her zamanki gibi. Nar suları sıkmış. Beyaz örtüsünü de ihmal etmemiş:))

               Ortalık toparlandı. Hava mis.  Akşam mayalayıp fırına koyduğum yoğurdu açtım. O da taş gibi. Kokladım buz dolabına koydum. Akşama kadar ellenmeyecek. Resmini çekecektim ama fotoğraf makinasını Konca almış.

               Şimdi kendime güzel bir kahvaltı hazırlayıp sabah keyfi yapacağım. Sonra gün bana ne verir bilmiyorum. Uzun bir yürüyüş mü? Yoksa kuzeni arayıp buluşma mı? Veya çok zevkli olmasa da vicdanımın beni dürtüklediği yaşlı teyze ziyareti mi? Belki de hepsinden biraz biraz...