Sabah ve Huzur.

            Dün çok güzeldi. Leylak Dalı'nın  İstanbul'a gelişi ve  Hümeyra Cafe'de  blogcularla buluşma. Yazılarından tanıştığımız arkadaşlarımızla yüz yüze sohbet etmek çok güzel ve keyifliydi. Ben ne yazık ki fotoğraf makinamı unutmuşum. Resim çekemedim. Diğer arkadaşlar bol bol çektiler neyse. İkiden altıya kadar oturduk. Keşke sık sık yapsak bunu.

           Bu sabah konca Yalova Motor Festivaline katılmak üzere yola çıktı. Bana da çok asıldı ama ... Hep bir daha ki sefere diyorum ben. Hem yarın Ankara'ya anneyle babaya gidiyorum. Özledim onları da.

           Sabah ev sessizdi.Kızgül'de işe gitmişti. Televizyonu  kapattım ilk iş. Ara sıra yalnız kalmak insana huzur veriyor. Hemen evi toparladım. Çamaşırları makinaya attım. Bulaşıkları yıkadım. Sonra her tarafın derli toplu olmasının hafifliğiyle balkonda kahvaltımı yaptım.

           Şimdi de Küçükyalı pazarına gideceğim. Ne zamandır uğramıyorum. Şöyle bir kolaçan edeyim.

           Biraz da yemek yapıp bırakmam lazım Kızgül'e. Onu da akşama hallederim artık.

           Oh! Yalnızlık hoşuma gitti .  Bizimkiler duymasın.