23 Nisan 2011 Cumartesi
Kekli Yürüyüşlü Bir Gün
Kızgül, bugün yataktan pek mutlu kalktı. 23 Nisan'da çalışacaklardı. Neyse sonra lütfedip tatil gününü tatil ilan ettiler.
"Oh! İliğim kemiğim dinlendi. "diye gerine gerine kalktı. Kızarmış yumurtasını, çayını hazırladım. Sonra kek yapmaya kalkıştı. Canı istemiş. Buzdolabında asılı bizim klasik kek tarifini aldı eline. Ben hiiiç karışmadım.
Cumartesi günleri kuzenle Caddebostan Kültür Merkezi'nde buluşuyoruz. Önce bir çorba içiyoruz. Sonra Bağdat Caddesi'nden yürüye yürüye Bostancı'ya geliyoruz. Ben hemen eşofmanlarımı giyip kuzenle buluşmak üzere çıktım evden. Kızgül de arkadaşıyla buluşacaktı. Aman fırını yanık unutma. Çaydanlığı da unutma. Arada bana telefon et. Diye tembihlerimi sıraladım.
Cadde çok kalabalıktı yine. Hava biraz serin olmasaydı sahilden dönecektik. Denizi göresim gelmişti çok. Ama üşürüz diye korktuk. Şu bahar da yüzünü gösterip gösterip kaçıyor. Artık haftaya inşallah.
Eve geldim. Kızgül'ün keki pek güzel olmuş. Yeşil çayıma eşlik etti. Akşama bir tencere biber kabak karışık dolma yaptım. Yarına da yeter. Yorulmuşum... Serilip oturma vakti.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
7 yorum:
Evlat keki de ne güzel gelmiştir anneye.
Güzel bir Pazar gelsin arkasından...
Sorma! Canı isteyince yapıyormuş meğer. Önüme pişmiş bir şey gelince pek mutlu oluyorum.
Günaydın:)
sizleri çok özlemiştim, nihayet bugün blogları açabildim. Hemen dostlarımın bloglarını ziyarete başladım.
Biz seni hep görüyorduk Begonvilli Ev. Artık seninde bizi görmene çok sevindik. Hoşgeldin sefa geldin.
Afiyetler olsun,belli ki keyifli de bir gün olmuş...Nicelerine...
Blogların açılması ile komşu gezmeleri başladı en nihayet. Meğer bitan apartman komşuluğundan sonra blog komşuluğuna ne çok alışmışız. Neler oluyor acaba diye merak bile eder hale geldik:))
Sevgiyle...
Baykuş Gözüyle- Kızımın elinden kek yemek çok zevkli geldi.
Yaşamın Kıyısında- Bende öyle. Birbirimize çok alışmışız. Aman bir daha olmasın.
Yorum Gönder