Bugün düşündüm de her şey ne kadar değişti. Bu evde dört kişi yaşadığımız günler sanki dün gibi.
Hiç işim bitmezdi. Her sabah beni giysileri yerlere saçılmış darmadağan odalar beklerdi. Söylene söylene toparlardım.
Yemek işi ayrı bir alem. Birinin beğendiğini diğeri yemez, kimi kahvaltısını televizyonun karşısında tepside ister, kimi öğlen yemeği zamanı kahvaltı yapardı.
Çamaşır makinası dolar taşar çalışmaktan canı çıkardı zavallının.
Önce Oğul ayrı eve çıktı. Neyse ki Kızgül var derken o da gitti arkadan. Kaldık Konca'yla ikimiz.
Sevmedim be ben bu işsiz güçsüz, kavgasız gürültüsüz günleri!
O hep şikayet ettiğim günleri aramıyorum desem yalan olur.
Halbuki hayalini kurduğum günlerimi yaşıyorum şu sıralar. Emekli oldum. Kendime bol bol zaman ayırabiliyorum. Spor yapıyorum, yüzüyorum, kitap okuyorum. İşim dersen oldukça azaldı.
Ama işte bazen boşluk hissediyorum. Bugün gittim kendime beyaz boya aldım. Mutfak masasını ve rafını boyamaya karar verdim. Bakalım becerebilecek miyim.? Beceremezsem Konca'nın dilinden kurtulamam artık.
Resim netten. William Henry Margetson
.
21 yorum:
Alışırsın alışırsın, sonra bi rahat gelir, kalabalığa tahammül edemezsin, tecrübe seslendi :)
Leylakcım haklısın biliyorum. Bugün hassas günüm heralde.
Mihribanxım tembellik hakkını kullanacağımız fünler bunlar, sadece keyfini çıkar arada yat sadeece tavana bak. :)
Evet Lale. Aslında günün kucağımıza koyduklarının tadını çıkartmamız lazım.
Emeklilik başlayalı çok olmadıysa ilk zamanlar bu yalnızlık yaşanıyor. Ama sonra çocuklarınızın gidiş gelişleri başlayacak, gene aynı yoğunluk yaşanacak.
Önemli olan sağlık sorunlarınız olmasın.
Sevgiler.
Makbule- Emekli olalı epey oldu. Çok da seviyorum emekliliği.
Kızçenin vücudu uzakta ama gönlü seninle.
Oy! Kızgülüm benim.
Ne denir bilmem ki...her gün bizde de durum böyle ..6 kişilik bir aile,bebeği çocuğu ergen yaşlısı her nesil mevcut..bitmiyor isim gün kısa kalıyor olmuyor kendimi arıyorum bazen bazen "bir gün şu ev boş olsa sadece bir gün "derken yakalıyorum kendimi..Bu yazıyı okuyunca umut var dedim :))
Torunlarınız gelir eviniz eskisinden daha dolu olur:))
:) ne anlamlı...
Oğlum evi öyle bir dağıtıyor ki anlatamam, istersen yollayayım sende kalsın, bak hiç eski günleri aratmaz, zaten evlerimiz de yakın :))
Dolap istan- Bir kaç yıl önce bana deselerdi "bugünleri arayacaksın" gülerdim herhalde. Ara sıra böyle duygular içinde oluyorum ama halimden de memnunum aslın da. Yaşlandıkça özgürleşiyorsun:)) Velhasıl insan oğluna yaranılmıyor.
Ayşe'nin kozası- İnşallah. Ay! Çok severim onları ben.
Swotpısces- İşte hayat böyle bişey.
Serpil- Bi düşünim bakim. Yok yok kız olsaydı belki.
Geçmiş günlere özlem hiç bitmiyor:) evlenmeseler evde kaldı korkusu olur evlenince de çocuklukları özleniyor:))
Arada oluyor öyle. Kendimizi amaçsız hissetiğimiz ve eskiyi özlediğimiz günler.. Masayı boyadığınızda (eminim güzel olacaktır, olmasa bile kendinizi iyi hissetmenizi sağlayacaktır) o gün daha farklı gelecek gözünüze..
iyi bir site teşekkürler.
ben de şu an o günlerin hayalini sık sık kuruyorum, tadını çıkarmaya bakın ne güzel eşiniz de yanınızda :)
Büyüyünce böyle bir yazı yazmayı arzuladim :)
Tomurcuklar - O kadar çabuk büyüyor ki insan inanamassın
Pardon tohumcuklar:))
Bir zamanlar sığamadığın, 24 saatten daha fazlasını istediğin o günler şimdi fazla geliyor.. Ne tuhaf gelecekte görebilecek miyim? Bir hayal gibi..
Yorum Gönder