Altmışlı yıllar... Twist dansı virüsünün hızla yayıldığı günler. Resmi elime alınca uzun zaman bırakamadım. Yıllar önce ana oğul karşılıklı Twist yaparlarken neler hissediyorlardı acaba?
Emel Anne ne kadar şık ve zarif. Bence çok mutlu o an. Sevdiği biriciği oğluyla dans ediyor çünkü. Trabzon'dalarmış o zamanlar. Konca on üç yaşlarında. Kıskanç Konca anneciğini pek kıskanırmış. Kıyafetine karışırmış yaşına başıma bakmadan. Bir akrabalarının nişanındalarmış.
Bizim yaşımızda olup da Twist yapmayan yoktur herhalde. Doğum günlerinde, düğünlerde her yerde twist. Çok da yorucuydu. Şimdi olsa yapamayız. Sanki ayakla yer siliyormuş gibi bir o yana bir bu yana hareket eder, kollarımızı sallardık.
Twist deyince Öztürk Serengil'i hatırlamamak olmaz.
8 yorum:
Abidik gubidik twist, az sallanmadık yahu :)
Fotoğraf harika...
Leylak- Şimdi de yaparsak dal gibi oluruz valla:))
artık twist denildimi aklıma ayakta yer silmek gelecek:)
Ayşe- Gerçekten aynı ona benziyordu:))
Ne hoş resim. Her santimetre karesi nostalji kokuyor. Bana 13-14 yaş günlerimi hatırlattı.
Bugün için de çok güzel bir fikir verdi. Gerçekten Abidik gubidik esas bu gün bize lâzım. Leylak haklı:)
Asuman'cığım hani bir anda gözünün önüne gelir ya hayatından bir kesim. Bu resim bende bir çok "Anlar"ı canlandırdı gözümde.
Hoş bayanmış Emel anne,ana oğul ne mutlu oynamıştır. Ne güzel bir hatıra:)
Emel anne harika bir anneydi.Konca için benim için ve çocuklarım için.
Yorum Gönder