Hüzünlü Menekşem

             Bize geldiğinde üzerinde mor mor menekşeleri vardı. Bizim evde hiç menekşe büyütemediğimi bilmeme rağmen çiçekçide bana öyle mor mor bakınca dayanamamış, alıp gelmiştim eve.

             Asaf baba evindeki renk renk menekşelerden kaç defa vermişti bana. Iııh! Solup gidiyordu hepsi de.

             Önce salonda durdu bu nazlı kız. Bakımını ihmal etmedim. Yapraklarına su değdirmedim, çok da sulamadım. Çok geçmeden çiçekleri bir bir gitti. Mutfak masasına koyayım bakim dedim. Her sabah çayı demlerken ona da gülümsedim. Hatta içimin karardığı sustuğu sabahlarda bile ondan gülümsememi esirgemedim.  Kahvaltımızı karşılıklı yaptık çoğu kez.Yok,  yine çiçek yok. Yapraklar da sağlıklı görünmüyor.

             İki senedir ne veda edip gidiyor ne de yüzü gülüyor.  Bugün bilgisayar odasına taşındı. Belki bu odanın güneşi hüznünü dağıtır.Yüzü güler.