Kızgül'le akşam yemeğimizi yedik. Tavuk şinitzelleri fırın tepsisine dizdim. Yanına ikiye bölünmüş kekik serpilmiş domatesler, dörde böiünmüş soğanlar, bütün biberler koydum. Çok güzel hafif bir yemek oldu.
Konca daha önce yemişti yağda kızarmış şinitzellerini. Erkenden de yattı.
Yalnızız biz Kızgül'le. Ben yeni bir kitaba başladım. Zülfü Livanelli'nin "Son Ada"sına.
Sonra balkonda oturdum bir süre. Geceyi dinledim. Çöp konteynerinin yanında bir adam oturuyordu. Arkası bana dönük. Saçları beyaz. Gömleği de beyaz. Öyle oturuyordu. Ne düşünüyor, neyi bekliyor?
Ruhum huzursuz, eski günler beynime üşüşmüş didikliyor sani.
Adam oturuyordu öylece.
Küçükyalı Son Ada'daki ada olsaydı... Martılar adanın esas sahibi olsalar, biz de onları rahatsız etmeden sessiz sedasız yaşayıp gitseydik.
Adam kalktı yerinden, gecenin içinde kaybolup gitti.
Ben de içeri girip kitabımı elime aldım yeniden.
Kızgül bir kaç tane ceviz kırıp ayıkladı.
Televizyonu açmadık bu gece.
8 yorum:
Bugün D&R'da kitabı elime aldım aldım geri oydum nedense..
Televizyonu arada bende kapatırım. Ortamın sessizliği çok hoşuma gider.
sizi okurken bir ninni dinliyormuşum gibi hissettiğimi söylemiştim de mi?
Yaşadığın her ana hakkını veren bu anlatım tarzın çok hoşuma gidiyor.
Başak- Bu kitabı illede oku diyemiyeceğim. Okumasanda olur. Sadece o hayali adada yaşama fifri takıldı kaldı aklıma.
Kibritci Kız- Bazen fırtınaların ortasında bile insan huzuru hissedebiliyor.
Asuman-Teşekkürler canım. Bilgisayar bozuktu birkaç gündür. Bende hepinizin eksikliğini çok hissettim.
benim çok beğendiğim bir kitaptı Son Ada..sevgiler...
merhaba,
Hayata dair çok güzel paylaşımlarınız var.
Bloğunuz ile yeni tanıştım, bilgilendirmeleriniz çok güzel, takibe alıyorum sizi :))
Görüşmek üzere.
sebnemorhun.blogspot.com
Sevgiler.
Mehtap- Konu benimde hoşuma gitti de anlatımını biraz basit buldum.
Şebnem- Merhaba. En kısa zaman da görüşmek üzere. Sevgiler...
Sevgili Ablacığım, yine benden niye bahsetmiyorsun hiç? O zaman izleyici sayın da artar belkim!
Yorum Gönder