İstanbul'a ilk geldiğimiz de Konca beni sık sık çocukluğunun geçtiği Sarıyer Afiyet Sokağa götürürdü. Mecidiyeköy'den Töbank Levent şubesine gelir: "Annemlere bir şeyler söyle bu akşam Sarıyer'e gidelim." derdi. Ben kayınvalidemi arar: " Anne kasa tutmadı, biz gecikeceğiz." falan derdim.
Arabayı Afiyet Sokağa bırakırdık. "Bu ev Selva ablaların" derdi. Selva abla onun unutamadığı Fahriye Ablasıydı.
"Burası bizim evimiz işte. Anneannem ve dedem geldiğinde sevinçten öldüğüm babaanneme beni denize götürmesi için yalvarıp ağladığım ev."
Burası da "Sidikli Kızlar"ın eviymiş. Onlar da unutulmayanlardan. Bu sokakta ilk okulu bitirmiş Konca. Babası Denizcilik Bankası'nda şefmiş. Akşamları kocaman balıklarla gelirmiş. Evlerinde misafir eksik olmazmış. Anneaneler, babaneler, büyükbabalar, dayılar,amcalar,yengeler...
Biz her Sarıyer'e gidişimizde sokaktan evlere baka baka deniz kenarına iner, balıkçı barınağında salaş restaurantlardan birine oturur, balıkçıları seyrederdik. Ankara'daki ilk evimizi özlerdik.
Biz bugün yine Afiyet Sokak'taydık...
11 yorum:
Nereden aklına geldi.Eski günler anılar insanı bir yerden alıp br yerlere götürüyor.
Mihribanım yav, ne güzeldi bu post.
Sarıyer'e senelerdir gitmedim desem... Du ben hemen bir organizasyon ypayım:)
Parıldayan Çiçek- Hoş bir gün oldu.Eski günlere yolculuk.
Laleninbahçesi-Bence de git. Börekçisi, muhallebicisi,balıkçıları... Ben de epeydir gitmiyordum.
hangi bloga uğrasam anılardan izler çıktı karşıma bugün
-benimki dahil-
:)
güz mü ki bizi znılara ittiren
anılar hüzünlüdür ya
hazan da hüzün verir diye sanki..
çok kavramsal mı oldu ne
neyse...
Yaz Güneşi- Ben hüzünü de hazanı da seviyorum.
ohhh sefanız olsun balıkçılara bayıldım şu ara elime olta alamadığımdan herhalde
Buram buram nostalji kokuyor Mihribancım, fotoğraflar da çok güzel.
Galiba yaşadığımız zaman bizi devamlı eskiler götürüyor:(
Sevgilerimle...
Çılgın Mevdoş- Hayatımda hiç balık tutmadım. Ama çırpınışlarını çok gördüm. İçimi acıtır hep. Yemesi de pek güzel. Bu ne yaman çelişkidir.
Nur- Eskilerin o hüzünlü tadı yok mu?
Offf ya şahane, anılar yok mu o anılar :))
Sevgiyle kalın ...
Hayat İzlerim-Çocukluk anıları, hem güzel hem hüzünlü...
Anılar...başka insanların anılarını okumaya bayılırım, hele hele akşam akşam 'sidikli kızların' evi cümlesini görünce nasıl güldürdünüz beni inanamazsınız:)))yerlere yatacaktım gülmekten:))çok yaşayın e mi?:)
Yorum Gönder