Sabah balkon ziyaretimi yapıyordum. Saksıda çıkan yoncaların üzerinden ellerimi gezdirirken "Dört yapraklı yonca bulsam." diye geçirdim içimden. Onca yoncanın arsında o dört yapraklıyı gördüm birden. Hem şaşırdım hem sevindim. Şanslı olmadığımı düşünürdüm.
Kızgül uyuyordu. Götürüp odasına bıraktım. Kitap arasında kurutsun ona şans getirsin diye.
Füruzan hiç okumamıştım. Bu kitap meğer bizde varmış. İyi ki varmış. Çok beğendim çünkü. Her oturuşta bir öykü okuyorum. Bu çok tanıdık gelen, sıcak, bazen insanın içini acıtan öyküleri çok sevdim. Bazı öyküler beni çocukluğuma götürdü. Mesela Babamız "İşe gidiyorum." demez "Daireye gidiyorum." derdi. Öykülerde aynı ifadelere rastlamak hoşuma gitti. 47'liler romanını ilk fırsatta okumayı düşünüyorum.
9 yorum:
47'lilileri okumadım ama çok merak ediyorum. Okumak lazım galiba. Dört yapraklı yonca şahane. Şansınız daim olsun, sevgiler :)
Hayat İzlerim- 12 mart dönemini anlatan bir kitapmış. Dönem kitaplarını bir ayrı severim ben.
Füruzan'ım canım benim, tek geçerim tüm yazarlar arasında. Bu Parasız Yatılı'nın aynı baskısı bende de var ve resmen okunmaktan paralandı. O kitapta favori öyküm Edirne'nin Köprüleri'dir. Bakalım sen nasıl bulacaksın.
47'liler'e gelince kesinlikle okumalısın, o kadar söylüyorum:))
Leylak Dalı üstadım. Sen ki öyle diyorsun okunması farz oldu.
Dört yapraklı yoncanın uğur getirdiğini ben de duymuştum.
Bu arada perdeye bayıldım:)
Öptüm Mihriban' cım...
Asuman- Ama o yoncayı görünce sanki büyük ikramiye kazanmış gibi hissettim:))
Yonca ne hoş bir şans ayrıca fotoğraf da çok güzel...
Şansınız hep açık olsun:)
Natali- Hepimize bol şanslı güzel günler gelsin.
ben hiç bulamamışımdır yoncanın 4 yapraklısını. koca yonca bahçelerinde bile. şanslısın...
Yorum Gönder