Penceremden arka bahçeye bakarken gördüm onları. Soğuk bir şubat ayı. İki gül açmış. Ben onlara onlar bana bakıyorlar.
İçimi umut doldurdular... İndim aşağıya. Resim çektim. Kedilere sordum. "Gülleri gördünüz mü?"
Biliyorum daha bahara var. Ama açmışlar işte...
"Bu sabah mutluluğa aç pencereni
Bir güzel arın dünkü kederinden
Bahar geldi bahar geldi güneşin doğduğu yerden
Çocuğum uzat elini"
Ataol Behramoğlu.
11 yorum:
Evet küçük şeylerle mutlu olmak kederli bir anda bir ışık bir umut .Şiirde güzel.Sevgiyle kal.
Nasılsın? Özledim...
Ne güzel resim, mr güzel şiir, ne güzel bir post olmuş bu.
Hazırlayan kadar görenin de içi umutla doluyor :)
Orhan Veli'nin dizeleri geldi aklıma: "heeey, ne duruyorsun be?! At kendini denize..." :))) umut böyle birşey olsa gerek, sevgilerimle :)
Bizim evin önünde de aynen böyle iki tane açmış gül var hem de kardan beri:)
Asuman-Umudumuz hiç sönmesin.
Maya- Ah!Bayılırım Orhan Veli'ye...
"Yelken ol,kürek ol,dümen ol,su ol,
Gıt gidebildiğin yere."
Natali- Güzeller donmasalar bari...
acele giden ecele gidermiş ya
donkalmazlar dilerim
hoş belli dizdize açmalarından aşkları
donarlarsa da mutlu ölecekler sanki
Yazgüneşi- Şurda bahara ne kaldı. O zamana kadar birbirlerine destek olurlar dayanırlar:))
Daha yazıyı okumadan adı içimi ısıttı Mihribancım. Ne güzel bir sözcüktür:)
Çok da güzeller, gerçekten umut vadediyorlar ve Ataol Behramoğlu'nun dizeleri ne güzeldir o dizeler.
Sevgiler...
Nur- MFÖ nın "Benim Hala Umudum Var" şarkısı geldi aklıma...
Mart ayı bütün uyuyan bitkiler artık filizlenecek ne güzel.
Yorum Gönder