Bedenimi ve ruhumu ağır ağır geçen yaz günlerinin akışına bıraktım. Daha çok evde zaman geçiriyorum. O kadar sıcak ki...
Yürüyüşleri bıraktım. Akşam üstleri alış verişi hallediyorum serin marketlerde. Ev temizliğini hafiflettim. Mutfakta hafif yaz yemekleri pişiyor genelde.
Salonda klima hep çalışıyor. Onun doğal olmayan soğukluğunu pek sevmiyorum. Ben daha çok küçük odada bilgisayarın karşısında veya yatak odasında kitap okuyor oluyorum.
Kızgül'ün Doris Lessing "Türkü Söylüyor Otlar" kitabına başladım.
Ara sıra uçsuz bucaksız bir denizi hayal ediyorum. Şimdilik alınmış bir tatil kararı yok. Belki Sinop'a gideriz daha sonra kimbilir.
Dün Nermin geldi. Uzun uzun sohbet ettik. Çay içtik keyifle. Keşke hep İstanbul'da olsa.
Günler böyle geçip gidiyor işte.
2 yorum:
Mayışmışlık akıyor yazından :) Hayatın ağır çekimine benim de ihtiyacım var bu aralar. Bu arada eniştenin kaybını yeni okudum. Başın sağolsun....
Buğday Tanesi- Hiç sorma ağır çekimdeyim. Silkelenmek istiyorum aslında.
Yorum Gönder