İlk gün içimi bir hüzün kaplar hep nedense. Dün sabah kalktığım da Oğul ve Konca motorla çıkmışlardı. Yeni yılın ilk günü Şile'de toplanıyorlarmış. Biraz sonra Kızgül'de çıktı. Ben geçmiş yılın yükü omuzlarımdaymış gibi yorgun. Muzur bir kahvaltı hazırladım kendime. Sucuklu yumurtalı pastırmalı. Eee neyapalım senede bir kere şımaralım. Akşamdan kalanlar bu güne de yeter bu gün hiç bir iş yok dedim ama beyazları makinaya atıverdim.
Sonra attım kendimi dışarı. Güneş ve soğuk vardı. Yürüdüm yürüdüm. Küçükyalı'dan Bostancı'ya kadar gelmişim. Bilmediğim sokaklara girip çıktım. Alışveriş yapmadım. Eve geldim. Kitap okumadım.
Akşama kocaman salata yaptım. Sofrayı kurdum. Çocuklar geldiler. Yemekleri ısıttım. Dün böyle geçti.
Bu günde yalnızım yine. Oğul evine döndü. Kızgül işine gitti. Konca motorla çıktı. Bende evi temizlemeye karar verdim. Biraz sonra girişeceğim. Çıkıp kitap bakacağım sonra. Çayımı demleyeceğim. Tertemiz evimde oturup kitap okuyacağım.
3 yorum:
Güzel bir gün olsun o zaman; temiz, huzurlu, kitaplı ve mis gibi çay kokulu:))
Huzurlu bir başlangıç olmuş. Özellikle o yürüyüş faslına bayıldım.
Daha nice güzel günlere...
Tam temizliği bitirdim bir bloga bakim dedim.İkinizin güzel sözlerini gördüm.Sizleri tanımak ne güzel.
Yorum Gönder