1 2 3 4 5 Bu kodu kullana

15 Haziran 2014 Pazar

Babamı Hatırlamak...



               Senin   hiçbir kere Milli Piyango bileti aldığını hatırlamam. Hiç mi hayal kurmazdın? Kendin için hiç mi bir şey istemezdin?

               Zaten para konusu hiç konuşulmazdı evde. Hayali niye kurulsun ki? Okul önlüklerimizi ve diğer giysilerimizi annem dikerdi. Eskidikçe ayakkabılarımız alınırdı. Bez bebeklerim vardı yine annemin diktiği.  Aydan aya bize harçlıklarımızı verirdin. O kadar güven içindeydik ki... Gerekli ihtiyaçlarımızı mutlaka karşılayacağını bilirdik.

                Bazı günler memur kulübüne giderdin. Ama ne oyun oynardın ne içki sigara içerdin. Bazı akşamlar çok gergin olurdun. İş hayatının zorluklarını eve getirirdin herhalde.  O zaman biz de gerilirdik. Bazı akşamlar da keyiflenir şarkı defterini çıkarır şarkı söylerdin. O zaman Ümit'le ben mutlu mutlu seni dinlerdik.

               Altı ay karın kalkmadığı Çangal'da ilkokula başladığımda beni kucağında okula sen götürüp getirmiştin.Evimizin pencerelerine kadar kar yağardı. Çatıdan kocaman buzlar sarkardı. İki kar dağının arasında kucağında giderken duyduğum güveni ve huzuru hatırlıyorum.

               Annemin bacağında kemik zarı iltihabı olduğunda bir köyden "Pamuk " isminde bir abla getirmiştin eve. Bizimle yaşayacaktı ve anneme yardım edecekti. Ama Pamuk öyle ağlamış ve evini öyle özlemişti ki dayanamadın onu köyüne geri götürdün. Onu evine bırakırken beni de götürmüştün,  atının önüne oturtmuştun. Öyle uzun gitmiştik ki at sırtında... Bacaklarım acımıştı. Sonra hiç unutamadığım o sahne... Pamuk'un annesi tarladan gelmişti. Kucağında topladığı fasulyeler... Bizi gördü. "Kızım gelmiş!" diye çığlık attı. Fasulyeler yerlere dağıldı. Sonra biraz oturduktan sonra yine at sırtında geri döndük.

               Şimdi bana sorsalar "Babanın en çok neyini severdin?" diye. Bir an bile şüphe etmediğim dürüstlüğünü ve bana verdiğin sonsuz güveni, diye cevaplarım.

                Seni özlüyorum. Nur içinde uyu...


14 yorum:

Leylak Dalı dedi ki...

Huzurla uyusun babacığın canım...

hüznün tadı dedi ki...

Sağol Nurşen'ciğim.

Asuman Yelen dedi ki...

Nasıl güzel bir insan profili. Bir güzel insanlık örneği.
Allah rahmet eylesin.

Çocukluğundan biraz daha çok bahsetsen burada Mihriban' cım. Bu kadarcığı bile fena halde ilgimi çekti.

parıldayan çiçek dedi ki...

Anılar, babayla ilgili ne güzel. hiç anlatmamıştın. İnsan o günleri özlüyor.Sabri Eniştemiz.

Umit Atabek dedi ki...

Fotoğraftaki Minnoş'u da unutmayalım; babamın son yıllarındaki biricik sevgilisi!

hüznün tadı dedi ki...

Asuman- Böyle düzgün anne ve babaya sahip olduğum için kendimi şanslı buluyorum. Bana doğayla içiçe huzurlu bir çocukluk verdiler.

Zehra-Babam yaşlandıkça içine kapanmış ve sinirli olmuştu. İç dünyasını pek açmazdı.

Ümit- Unuturmuyuz hiç Minnoşu.Huysuzluklarıda birbirlerine benzerdi:))

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Huzur içinde uyusun babanız. Çok özleniyor değil mi? Sevgiler ...

lale dedi ki...

huzur içinde uyusun,ışıklar içinde olsun Mihribancım

Gamze Esra Ersöz dedi ki...

Allah rahmet eylesin, nur içinde yatsın babanız...

Adsız dedi ki...

Allah rahmet eylesin.

Yazı o kadar etkili olmuş ki... Profesyonel bir yazar kadar çekici bir yazı. Çok beğendim ve gözlerim doldu. Tebrikler.

F.Kırtorun

hüznün tadı dedi ki...

Teşekkürler Fatih.

kullanılmayan hesap dedi ki...

Ne güzel bir profil olmuş babanız sizin için; ne güzel hatıralar bırakmış ve ne mutlu ona ki böyle iyiliklerle anılmayı başaracak bir ömür sürmüş..

Nur içinde yatsın!

viva dedi ki...

Allah rahmet eglesin, okurken gözlerim doldu simdi bulanik bir sekilde yazdiklarimi görüyorum, nur icinde yatsin, ne güzel insanlarda varmis ne güzel hatiralar birakmislar, Allah onlardan razi olsun :(

lezzettabağı dedi ki...

Babacığınız nur içinde yatsın. anılar hüzünlü olur ama gururla anılanlar bir başkadır.. kimimiz babamızı kimimiz annemizi erken kaybedenlerdeniz. sevgiyle kalın.