Dün gece Kadıköy Buddha Bar'daydık. Konca Motosiklet Festivalinde tanışmış orada rock müzik yapan gençlerle. Ne zamandır onları dinlemeye gitmeyi istiyorduk.
Hoş bir geceydi. Onlar çalıp söylediler. Biz zevkle dinledik. Tabi bizim yaşımızda kimseler yoktu. Ama yadırgamadılar bizi"Bunların burada ne işi var?" gibilerden. Hatta Konca'nın genç arkasaşlarından biri kulağıma eğildi. "Sizinki gibi bir ilişki hayal ediyorum" dedi.
Hoşuma gitti tabi. Eee! Biz aşk evliliği yaptık. Biz de zamanında neler yaşadık bilmiyorlar. Bugünkü huzurumuz öyle şık bir tabak içinde önümüze gelmedi. Kızgınlıklar, hayal kırıklıkları, yanlış anlamalar...
Ama bir şey var ki biz vazgeçmedik. Önce ben çok "son bir şans daha" verdim. Sonra Konca çok özveri ve gayret gösterdi. Hala da gösteriyor.
Gençlere bakıyorum,birbirlerinden emeklerini esirgiyorlar. Belki de bu yüzden kolay vazgeçiyorlar.
Şimdi Konca'yla huzurluyuz ve en önemlisi arkadaşız. Bunu da yaşadıklarımızdan öğrendiklerimize borçluyuz.
2 yorum:
ben seni seviyorum,,, :)
*
genclerin birbirine emek gostermedigi tespitin de ne kadar dogru olmus,,
Bende seni seviyorum ama ne zamandır yazmıyorsun. Özledik.
Yorum Gönder